EDUKACJA KU INKLUZYWNOŚCI W TROSCE O JAKOŚĆ ŻYCIA SENIORÓW. POSTAWY PERSONELU WOBEC PACJENTÓW W WIEKU 70 PLUS A ICH OCENA ODNOŚNIE DO JAKOŚCI POMOCY I USŁUG MEDYCZNYCH

Abstrakt

Podstawą planowania realizacji procesu edukacji w społeczeństwie obywatelskim jest wiedza w obszarze badań podstawowych. Z tego względu przedmiotem niniejszego opracowania jest problematyka postaw personelu medycznego wobec pacjentów w wieku 70 plus, w kontekście ich oceny odnośnie do jakości pomocy i usług medycznych. Poznanie istnienia zależności między wskazanymi czynnikami umożliwi sformułowanie przesłanek do edukacji osób dorosłych, personelu medycznego, aby zapobiegać działaniom utrudniającym inkluzję społeczną, przeciwdziałających społecznemu wykluczeniu zróżnicowanych kategorii osób, a w przypadku prezentowanego opracowania – pacjentów zakładów opieki zdrowotnej w wieku 70 plus.

W opracowaniu założono dywersyfikację postaw jako przedmiotu dalszej analizy, przyjmując, że postawy deklarowane, bazujące na komponencie poznawczym, wyrażane są publicznie przez decydentów takich jak: kadra medyczna, pacjenci, w sytuacji ekspozycji społecznej, często cechuje je polityczna poprawność i racjonalna argumentacja. W przeciwieństwie do nich postawy zawierające osobiste ustosunkowanie się do ich obiektu, odwołujące się do komponentu emocjonalno-motywacyjnego ibehawioralnego, są postawami rzeczywistymi. Opracowanie zmierza uzyskania odpowiedzi na następujące pytania: Czy deklarowane postawy personelu medycznego wobec pacjentów 70 plus różnią się od postaw rzeczywistych?; Czy istnieje związek między postawami personelu medycznego wobec pacjentów w wieku senioralnym a ich oceną odnośnie do jakości pomocy i opieki medycznej?;Który element oceny jakości pomocy i usług medycznych w największym stopniu współwystępuje z pozytywnymi postawami personelu wobec pacjentów 70 plus? W badaniach, które zrealizowano za pomocą wywiadu ustrukturyzowanego i kwestionariusza o dopuszczalnej rzetelności, wzięło udział po 200 przedstawicieli pielęgniarek i pacjentów w wieku 70 plus. W wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że rzeczywiste postawy personelu medycznego wobec pacjentów 70 plus różnią się od postaw deklarowanych. Analiza wyników badań wykazała, że postawy deklarowane są bardziej pozytywne niż postawy rzeczywiste. Ponadto dowiedziono, że ocena jakości pomocy i usług medycznych przez pacjentów 70 plus zależy od czynników związanych z tymi usługami takimi jak: ocena profesjonalizmu personelu medycznego, ocena poziomu wyposażenia zakładu opieki zdrowotnej i ocena relacji interpersonalnych z personelem medycznym. Stwierdzono także statystycznie istotną zależność między oceną jakości pomocy i opieki zdrowotnej a postawami personelu medycznego wobec tej grupy osób, jak również potwierdzono, że bardziej pozytywne postawy personelu współwystępują z wyższą jakością usług medycznych i całościową oceną pobytu w szpitalu.

W końcowej części opracowania sformułowano wnioski aplikacyjne, zawierające wytyczne do realizacji procesu edukacji społeczeństwa obywatelskiego.